UN-SDG 2: Zero Hunger

Beş Çiftlik, Altı Milyar Hayat Küresel gıda güvenliğinin merkezinde görünür bir çelişki yatıyor. Endüstriyel tarım manşetlere ve politika tartışmalarına egemen olurken, gelişmekte olan dünyaya yayılmış 608 milyon aile çiftliği, tarım arazisinin sadece %12’sinde gezegenin gıdasının %35’ini sessizce üretiyor123. Bu küçük çiftçiler, çoğu banliyö bahçesinden daha küçük parsellerde çalışarak yaklaşık 3 milyar insanı destekliyor45 - insanlığın neredeyse %40’ını. Donut Ekonomisi çerçevesi, gıda güvenliğini temel bir sosyal zemin olarak konumlandırırken tarımın birden fazla gezegensel sınırı ihlal etmedeki rolünü kabul ediyor. Küçük çiftçiler bu zorlukların kritik kesişim noktasında yer alıyor - aynı anda hem büyüyen nüfusu besleme çözümü hem de uzun vadeli sürdürülebilirliği tehdit eden çevresel baskılara katkıda bulunanlar. ...

Çift Taraflı Azot Kılıcımız Azot, Dünya sistemlerinde derin bir ikilik olarak var olur. İnert atmosferik formu ($N_2$) gezegeni çevreleyen en bol gaz oluşturur. Fiksasyon süreçleri yoluyla reaktif formlara dönüştürüldüğünde, azot proteinler ve DNA için temel bir yapı taşına dönüşerek milyarlarca insanı besleyen tarımsal verimliliğin motoru haline gelir. İnsanlık tarihinin çoğunda, atmosferik azotun yaşamı destekleyen bileşiklere dönüştürülmesi yıldırımların ve özelleşmiş mikropların münhasır alanı olarak kaldı. Bu doğal süreç, Dünya’nın destekleyebileceği yaşam miktarına katı, sürdürülebilir sınırlar dayattı. Yirminci yüzyılda Haber-Bosch sürecinin icadı bu doğal kısıtlamayı kırdı. İnsan faaliyetleri reaktif azotun karasal döngüye girme hızını iki katına çıkardı12. ...

Su Güvenliği Anlayışının Tarihsel Evrimi Su güvenliği anlayışı, özellikle iklim değişikliği farkındalığının artmasıyla birlikte zaman içinde önemli ölçüde evrildi. Tarihsel olarak su yönetimi, barajlar ve sulama sistemleri gibi büyük ölçekli altyapı projeleri aracılığıyla belirli sektörlere tedarik sağlamaya odaklanıyordu. Ancak, 20. yüzyılın sonu ve 21. yüzyılın başı, “su güvenliği” kavramının yalnızca miktarı değil, aynı zamanda kaliteyi, ekosistem sağlığını ve su kaynaklarının adil dağılımını da kapsayacak şekilde genişlediğini gördü. ...

Sosyal Maliyetli Bir Gezegen Sorunu İnsan kaynaklı karbondioksit emisyonları tarafından yönlendirilen okyanus asitlenmesi, Kate Raworth’un Çörek Ekonomisi çerçevesinde kritik bir gezegen sınırını temsil ediyor. Atmosferik CO₂ seviyeleri endüstri öncesi 280 μatm konsantrasyonundan günümüzdeki 414 μatm’nin üzerine çıktıkça, okyanusun bu fazla karbonu emmesi deniz suyu kimyasını temelden değiştirdi. Okyanus pH’ı Sanayi Devrimi’nden bu yana yaklaşık 0,1 birim düştü ve projeksiyonlar 2100’e kadar pH 7,8’e kadar daha fazla düşüş gösteriyor. ...

Azot ve Fosfor Akışının Ekolojik Etkileri Ötrofikasyon ve Su Ölü Bölgeleri Gübrelerden kaynaklanan fazla azot ve fosfor, yüzey akışı yoluyla su yollarına girerek ötrofikasyonu tetikler—alg patlamalarının çözünmüş oksijeni tükettiği bir süreç12. Meksika Körfezi’nde, tarımsal akış nedeniyle 6.334 mil karelik devasa bir ölü bölge devam etmektedir34. Baltık Denizi’nde hipoksi, 1950’den bu yana bentik habitatların %97’sini ele geçirmiştir35. Biyoçeşitlilik Çöküşü Polonya’daki Głuszynka Nehri’nde, 20 mg/L’yi aşan azot konsantrasyonları makroomurgasız çeşitliliğinde %62’lik felaket bir düşüşe yol açmıştır56. Chesapeake Körfezi’nde, yoğun tarım 1930’lardan bu yana deniz çayırı yataklarında %90’lık bir azalmaya katkıda bulunmuştur46. ...