Değişim için Sahne Hazırlığı
Azaltılmış çalışma süresi kavramı, hem insan ihtiyaçlarına hem de çevresel eşiklere saygı duyan ekonomik sistemleri yeniden hayal etme fırsatı açıyor. Daha kısa çalışma saatleri, çevresel baskıları azaltırken aynı anda sosyal refahı destekleyebilir.
Zahmet ve Boş Zamanın Zaman Çizelgesi
- yüzyıl çalışma saatlerinde kademeli bir azalma gördü ve bu durum John Maynard Keynes’i 21. yüzyıla kadar 15 saatlik çalışma haftalarını öngörmeye ilham verdi. Ancak bu eğilim, ekonomik yeniden yapılanma ve çift gelirli ailelerin ortaya çıkmasıyla 20. yüzyılın sonlarında durdu.
Günümüzün Aşırı Çalışan Dünyası
Verimlilikteki dramatik artışlara rağmen, birçok işçi artık azalan refah ve artan stres seviyeleriyle karşı karşıya. İngiltere’deki dünyanın en büyük dört günlük çalışma haftası denemesi (2022) sağlık, refah ve iş-yaşam dengesinde önemli iyileşmeler gösterdi.
İş için Yeni Yollar Çizmek
James Vaupel şunu gözlemledi: “20. yüzyılda servetin yeniden dağıtımı vardı. Bu yüzyılda büyük yeniden dağıtımın çalışma saatleri açısından olacağına inanıyorum.” Reform yolları arasında dört günlük çalışma haftaları, evrensel temel gelir ve işçi kooperatifleri bulunuyor.
Büyümenin Pençesinden Kurtulmak
Ekonomik sistemler yapısal olarak büyüme paradigmalarına bağlı kalmaya devam ediyor. Yetersiz sosyal koruma sistemleri insanları savunmasız bırakırken, tüketimcilik ve iş etiği etrafındaki kültürel çerçeveler ek engeller oluşturuyor.
Sosyal ve Yeşil İhtiyaçların Buluştuğu Yer
Araştırmalar sürekli olarak daha az çalışma saatiyle zihinsel ve fiziksel sağlıkta iyileşmeler gösteriyor. Bakım sorumlulukları daha eşit dağıtıldığında cinsiyet eşitliği ilerliyor. Çevresel açıdan, daha az çalışmak tüketim kalıplarını ve ilişkili emisyonları azaltıyor.
Donut ve İşin Geleceği
Donut modeli, çalışma süresi reformlarını anlamak için ideal bir çerçeve sunuyor. Azaltılmış çalışma saatleri donut modelinin her iki boyutuna da hizmet ediyor—ekolojik tavanı korurken sosyal temelleri destekliyor.
Daha Az Çalışma, Daha Anlamlı Yaşam
Çalışma saatlerini azaltmak, sürdürülebilir ve adil bir toplum yaratmak için mevcut en güçlü müdahalelerden birini temsil ediyor. Sosyal ihtiyaçları ve gezegen sınırlarını aynı anda ele alarak, daha kısa çalışma saatleri insanlığın ekolojik sınırlar içinde gelişebileceği koşulları yaratıyor.