De beslissing van één kopermijn zal drinkwater veiligstellen voor één miljoen mensen tegen 2030.
De Los Bronces mijn in Chili beëindigt alle zoetwateronttrekkingen, waardoor tussen 14,7 en 43,2 miljoen liter per dag vrijkomt voor gemeenschappen in een van de meest watergestresste regio’s ter wereld. Deze toezegging vertegenwoordigt de eerste grootschalige poging van de mijnbouwindustrie om volledig op ontzilt zeewater te opereren in een megadroogtezone.
De inzet is enorm. Grondwateruitputting is 17,8 keer versneld sinds 19701. 19 miljoen Chilenen kampen met ernstige waterschaarste1, en de 14-jarige megadroogte vertoont geen tekenen van einde1.
Chileense watercrisis ontmoet mijnbouwinnovatie
Los Bronces ligt in het hart van het stroomgebied van Santiago, 65 kilometer ten noordoosten van de Chileense hoofdstad waar zes miljoen inwoners afhankelijk zijn van door gletsjers gevoede rivieren die nu in ongekend tempo krimpen.
De mijn onttrekt uit de stroomgebieden van de Maipo en Aconcagua rivieren—dezelfde bronnen die 80% van het zoetwater van Santiago leveren—in een regio die de langste megadroogte in een millennium ervaart1. Grondwaterstanden zijn in een decennium 50 meter gedaald, en onttrekkingspercentages zijn 17,8 keer geëxplodeerd sinds 1970.
Tegen deze achtergrond vertegenwoordigt de toezegging van Anglo American voor 2030 om alle zoetwateronttrekkingen te elimineren niet alleen bedrijfsduurzaamheidstheater maar operationele noodzaak. Waterschaarste dwong Los Bronces om de doorvoer met 44% te verminderen in 202321.
Een tweefasige transformatie
Fase 1 (lancering 2025-2026) levert 500 liter per seconde ontzilt zeewater—43,2 miljoen liter per dag—via een infrastructuurinvestering van $1,65 miljard2. Dit omvat:
- 1.000 l/s kust ontziltingsinstallatie in Puchuncaví
- 100 kilometer pijpleiding die stijgt naar 3.300 meter hoogte
- Capaciteit die 45% van de operationele behoeften dekt
Het project maakt tussen 14,7 en 43,2 miljoen liter per dag vrij in de stroomgebieden van Maipo en Aconcagua2. Het komt nu al direct ten goede aan 20.000 mensen in de gemeenschappen Colina en Tiltil, met nog eens 20.000 langs de pijpleidingroute2.
Fase 2 stelt een innovatieve wateruitwisseling voor: Anglo American levert 500 l/s ontzilt water voor menselijke consumptie en ontvangt behandeld afvalwater voor mijnbouw. Dit zou drinkwater kunnen veiligstellen voor één miljoen mensen vóór 20302.
Ecologische grenzen overschrijden, sociale fundamenten falen
Het Donut Economie-raamwerk onthult hoe mijnbouw in watergestresste regio’s gelijktijdig ecologische plafonds overschrijdt terwijl gemeenschappen onder sociale fundamenten worden gelaten.
Planetaire grenzen voor zoetwater zijn overschreden sinds 2022, waardoor water de zesde van negen kritieke Aardse systeemgrenzen is die wordt doorbroken3.
Wetenschappelijke consensus stelt dat 37% van het gemiddelde hernieuwbare zoetwater gereserveerd moet worden voor ecosystemen, oplopend tot 60% tijdens laagwaterperiodes3. Wanneer mijnbouw en andere gebruikers deze drempels overschrijden, drogen rivieren volledig op—al gebeurend in 25% van de wereldwijde rivierstroomgebieden3.
Wereldwijd missen 2,1 miljard mensen veilig beheerd drinkwater3. In Chili zijn bijna 500.000 mensen afhankelijk van watertrucks die slechts 15-20 liter per persoon leveren1.
Ontzilting transformeert water van schaars naar overvloedig
De mijn recyclet momenteel 90-94% van het proceswater—dicht bij het industriemaximum—maar kan zoetwater-intake niet elimineren door recycling alleen vanwege verdamping en stofonderdrukking24. Ontzilting biedt de enige haalbare weg naar nul zoetwateronttrekking voor kust-toegankelijke mijnen.
Ontziltingskosten zijn dramatisch gedaald:
- 2000: $1,10/m³
- Vandaag: $0,50-$2,00/m³ bij de installatie
- Geleverd aan mijnen: $1,00-$4,00/m³5
Chili exploiteert al 12 grootschalige mijnbouwontziltingsinstallaties met 15 meer gepland5, wat een 230% toename in zeewatergebruik aandrijft in het komende decennium.
Gemeenschappen winnen wat industrie vrijgeeft
Fase 1 levert direct 25 liter per seconde ontzilt water aan de rurale systemen van Colina en Tiltil, ten dienste van ongeveer 20.000 mensen2.
Extra begunstigden:
- 20.000 inwoners langs de 100 kilometer pijpleidingroute verkrijgen waterzekerheid2
- Het Rurale Drinkwaterprogramma van Anglo American heeft 83 systemen in vier provincies verbeterd2
- Ten goede komend aan 130.000+ mensen met een 35% toename in waterbeschikbaarheid2
Het vrijmaken van 170-500 liter per seconde in de stroomgebieden van Maipo en Aconcagua geeft water gelijktijdig terug aan ecosystemen en gemeenschappen2. De zes miljoen inwoners van Santiago die afhankelijk zijn van deze door gletsjers gevoede rivieren krijgen verbeterde waterzekerheid naarmate de mijnbouwvraag daalt.
Industriebrede momentum bouwt op naar 2030-doelen
Belangrijke industrietoezeggingen:
- Anglo American: 50% reductie in waterschaarse regio’s tegen 203026
- BHP: Bereikte 17% reductie tegen 2020, richt op 50% waterbehoeften uit ontzilting tegen 20306
- Codelco: 60% reductie in binnenlands waterverbruik tegen 20306
- Antofagasta Minerals: 66% ontzilting tegen 20316
Chili leidt de ontziltingsuitrol met 12 operationele en 15 geplande installaties5. BHP Escondida opereert volledig op ontzilt zeewater aangedreven door 100% hernieuwbare energie6.
Reproduceerbaarheid hangt af van regionale omstandigheden
16% van de wereldwijde kritieke minerale mijnen opereert al in hoogwaterstress gebieden, geprojecteerd om 20% te bereiken tegen 20506—deze vertegenwoordigen hoofdkandidaten voor zoetwater-beëindigingsstrategieën.
Kustnabijheid komt naar voren als de kritieke variabele:
- Ontzilting wordt economisch haalbaar binnen ongeveer 200 kilometer van de oceaan5
- Voorbij deze afstand escaleren pompkosten prohibitief5
Zuid-Afrikaanse platinummijnen illustreren een alternatieve aanpak voor binnenlandse operaties: waterrecycling is gestegen van 30% naar 60% in het afgelopen decennium, met leidende operaties die 85-90% hergebruik bereiken65.
Governance-lacunes vertragen implementatie
Chileense vergunningsprocedures strekken zich uit tot zes jaar voor grote waterinfrastructuurprojecten—een tijdlijn die investeringen ontmoedigt en milieuvoordelen vertraagt5.
De Chileense Waterwet-hervorming van 2022 pakt structurele problemen aan:
- Verklaart water een “nationaal goed voor openbaar gebruik” in plaats van privé-eigendom1
- Erkent het mensenrecht op water en sanitatie1
- Converteert waterrechten van eeuwigdurend eigendom naar 30-jarige hernieuwbare concessies1
- Verbiedt nieuwe waterrechten in gletsjers, beschermde gebieden en noordelijke wetlands1
Conclusie
De transformatie van Los Bronces van waterconcurrent naar potentiële waterleverancier demonstreert dat mijnbouw binnen planetaire grenzen terwijl sociale fundamenten worden ondersteund technisch haalbaar is, economisch levensvatbaar onder waterschaarste-omstandigheden, en reproduceerbaar in specifieke regionale contexten.
De toezegging om 14,7-43,2 miljoen liter dagelijkse zoetwateronttrekkingen tegen 2030 te elimineren, gecombineerd met het potentieel om drinkwaterzekerheid te bieden voor één miljoen mensen via innovatieve wateruitwisselingen, illustreert het concept van “veilige en rechtvaardige ruimte” in de praktijk.
Los Bronces biedt een reproduceerbaar pad waar industriële waterbeëindiging in gestresste regio’s gelijktijdig ecosystemen herstelt en gemeenschapsveerkracht verbetert—regeneratieve mijnbouw die planetaire grenzen respecteert terwijl aan menselijke behoeften wordt voldaan.
Referenties
Chilean Water Authority DGA, OECD, UN Water, 2020-2024 ↩︎ ↩︎ ↩︎ ↩︎ ↩︎ ↩︎ ↩︎ ↩︎ ↩︎ ↩︎
Anglo American, 2022-2025 ↩︎ ↩︎ ↩︎ ↩︎ ↩︎ ↩︎ ↩︎ ↩︎ ↩︎ ↩︎ ↩︎ ↩︎
UN-Water, WHO, Stockholm Resilience Centre, 2019-2024 ↩︎ ↩︎ ↩︎ ↩︎
Mining Technology, Arthur D. Little, International Desalination Association, 2020-2025 ↩︎ ↩︎ ↩︎ ↩︎ ↩︎ ↩︎ ↩︎
ICMM, BHP, Rio Tinto, Mining.com, 2020-2025 ↩︎ ↩︎ ↩︎ ↩︎ ↩︎ ↩︎ ↩︎