Gezondheidsgelijkheid: Een Fundament voor Duurzame Samenlevingen

Gezondheidsgelijkheid is zowel een morele verplichting als een praktische noodzaak voor duurzame menselijke ontwikkeling. Het verwijst naar de afwezigheid van vermijdbare of te verhelpen verschillen in gezondheid tussen groepen mensen, ongeacht hun sociale, economische, demografische of geografische achtergrond1. De mondiale gemeenschap heeft dit erkend door het op te nemen in de Duurzame Ontwikkelingsdoelen van de Verenigde Naties, met name SDG 3: Goede Gezondheid en Welzijn2.

Binnen het Donut Economie-kader is gezondheid een van de twaalf essentiële sociale fundamenten, een voorwaarde voor sociale en economische participatie binnen planetaire grenzen3. Dit benadrukt dat gezondheidsgelijkheid niet alleen over gezondheidszorglevering gaat; het is een alomvattende visie op welzijn die toegang tot preventieve zorg en de milieu- en sociale omstandigheden die goede gezondheid bevorderen omvat.

Een Historische Verschuiving in het Denken over Volksgezondheid

De 20e eeuw zag een transformatie in het denken over volksgezondheid, van een focus op infectieziekten en basishygiëne naar erkenning van aanhoudende gezondheidsverschillen tussen verschillende bevolkingsgroepen4. De Wereldgezondheidsorganisatie speelde een cruciale rol, met de Verklaring van Alma-Ata in 1978 die gezondheid proclameerde als een fundamenteel mensenrecht5.

Dit leidde tot de oprichting van de WHO-Commissie voor Sociale Determinanten van Gezondheid in 2005, die het begrip kristalliseerde van hoe factoren zoals onderwijs, inkomen, huisvesting en milieuomstandigheden de gezondheid diepgaand beïnvloeden6.

Aanhoudende Ongelijkheden in een Wereld van Vooruitgang

Ondanks significante vooruitgang in mondiale gezondheid blijven substantiële ongelijkheden bestaan zowel binnen als tussen landen.

Scherpe Contrasten in Mondiale Gezondheid

Recente WHO-gegevens onthullen scherpe contrasten in gezondheidsuitkomsten. Bijvoorbeeld, de levensverwachting bij geboorte varieert van 53,1 jaar in de Centraal-Afrikaanse Republiek tot 84,3 jaar in Japan7—een kloof van 30 jaar die een generatie aan levenskansen vertegenwoordigt.

Bovendien zijn de sterftecijfers onder vijf jaar 74 per 1.000 levendgeborenen in lage-inkomenslanden vergeleken met 5 per 1.000 in hoge-inkomenslanden8. De moedersterfteverhouding is 462 per 100.000 levendgeborenen in lage-inkomenslanden, vergeleken met 11 per 100.000 in hoge-inkomenslanden9.

COVID-19: Een Vergrootglas op Ongelijkheid

De COVID-19-pandemie diende als een krachtige lens die bestaande gezondheidsongelijkheden vergrootte. Gemarginaliseerde gemeenschappen, waaronder raciale en etnische minderheden en lage-inkomenspopulaties, werden onevenredig getroffen10.

De pandemie benadrukte de dringende behoefte aan robuuste volksgezondheidsystemen en universele gezondheidsdekking om gelijke toegang tot gezondheidszorgdiensten en vaccins te garanderen11.

De Kracht van Sociale Determinanten

Sociale determinanten van gezondheid—de omstandigheden waarin mensen worden geboren, opgroeien, leven, werken en ouder worden—fungeren als krachtige krachten die gezondheidsuitkomsten vormgeven12.

Onderwijs biedt een duidelijk voorbeeld. Recente studies vonden dat individuen met een lager opleidingsniveau een levensverwachting hebben die meerdere jaren korter is dan die van mensen met hoger onderwijs13.

Verschillende krachtige trends komen op die het toekomstige landschap van gezondheidsgelijkheid zullen vormgeven. Technologische vooruitgang staat klaar om gezondheidszorglevering te revolutioneren via kunstmatige intelligentie, telegeneeskunde en gepersonaliseerde geneeskunde14. Tegelijkertijd komt klimaatverandering naar voren als een significante kracht die gezondheid beïnvloedt15.

Demografische veranderingen hervormen ook de toekomst van gezondheidsgelijkheid, waarbij veel landen een significante verschuiving naar vergrijzende bevolkingen ervaren16. Snelle verstedelijking brengt ook complexe uitdagingen en kansen voor gezondheidsgelijkheid17.

Het bereiken van gezondheidsgelijkheid staat voor een complex web van onderling verbonden uitdagingen. Een van de meest prominente obstakels is het voortbestaan van ongelijkheden in toegang tot kwaliteitsgezondheidszorgdiensten18.

Naast toegang tot gezondheidszorg zijn diepere sociale en economische ongelijkheden significante drijvers van gezondheidsverschillen19. Tekorten aan gezondheidswerkers, met name in landelijke en onderbediende gebieden, vormen een andere kritieke uitdaging20.

Kansen voor Transformatieve Verandering

Ondanks de significante uitdagingen zijn er verschillende veelbelovende kansen om gezondheidsgelijkheid te bevorderen. Een van de meest impactvolle is de uitbreiding van universele gezondheidsdekking21.

Het aanpakken van het complexe web van sociale determinanten van gezondheid vereist een collaboratieve aanpak die traditionele sectorale grenzen overstijgt22. Het in staat stellen van gemeenschappen om een actieve rol te nemen in gezondheidsbesluitvorming kan leiden tot effectievere en cultureel passende interventies23.

Conclusie: Gezondheidsgelijkheid in de Donut

Het streven naar gezondheidsgelijkheid is een cruciale uitdaging die sociale rechtvaardigheid, duurzame ontwikkeling en menselijk welzijn kruist. Het vormt een vitaal onderdeel van het sociale fundament in het Donut Economie-model.

Vooruitgaan betekent deze complexiteit omarmen en sectoroverschrijdend werken om geïntegreerde oplossingen te creëren. Door gezondheidsgelijkheid te bekijken door de lens van Donut Economie krijgen we een helderder begrip van de uitdagingen en kansen.

Referenties